Een documentairefilm over een ijsvereniging, een dorp en de warme winters. In de film volgen we Oringers, de inwoners Odoorn, de winter door. De Oringers ervaren allemaal op hun eigen manier IJswee. Kerstboomboer Manus denkt dat we nooit meer kunnen schaatsen en dat de winters verdwijnen. Penningmeester Henk vertelt over de dagen van 15 centimeter ijs. Toch voelen ze ook hoop, ex-boer en ex-voorzitter Jans heeft vertrouwen dat er ooit nog een Elfstedentocht komt. Zijn kleinzoon Jeroen, die als kind nog Drents kampioen werd, is er zeker van dat hij in de nabije toekomst als nieuw bestuurslid op het ijs zal staan. Elke herfst start de ijsvereniging weer met de voorbereidingen voor de vrieskou, maar waarom zou je zoveel tijd besteden aan de voorbereiding op een ijsseizoen waarvan het onzeker is of die komt?

Prinsjesdag begon dit jaar vroeg in Leons, Fryslân. Bij zonsopgang spraken Peter Oosterhof, Drentse boer op Friese grond en Welmoed Deinum, boerin uit Sondel, de Grondrede uit. Ze duidden aan wat er aan de hand is met ‘die grûn, le sol, the soil, turang’ en leggen uit wat voor magisch spel zich onder onze voeten afspeelt. Het is een prachtig organisme. Maar we gaan er te ruig mee om. In deze korte documentaire geeft Kening, het verbond voor een levend landschap, middels een tekst van Tjeerd Bisschof en Marcia de Graaff de aarde een stem. Trompet, didgeridoo, dans en spel duiden het gevoel dat bodem zo langzamerhand moet hebben: dat van een vergeten geliefde.

De relatie tussen mens en natuur staan centraal in deze twee films. Eerst kijk je naar een poëtische rede over de bodem en daarna volgt een documentaire over mensen die wachten op de bevroren bodem, op natuurijs.

Locatie:

Tijd:

Lengte:

IJswee (1h 5min.)

Informatie

Omschrijving

Film stills

Grondrede (16min.)

Informatie

Omschrijving

Film stills

14 november

IJswee

Grondrede

NFF

Programma

Contact

Grondrede + IJswee