Creatura

Nadat ze bij haar vriend Marcel is ingetrokken in hun nieuwe huis en haar libido uitblijft, begint Mila zich te realiseren waarom ze een moeilijke relatie met seks heeft. Hoewel ze van Marcel houdt, vindt ze het onmogelijk om intiem met hem te zijn, omdat elke seksuele opwinding een diepgewortelde schaamte oproept die zich manifesteert als een agressieve uitslag over haar lichaam - iets waar ze al sinds haar kindertijd last van heeft, toen haar moeder het kalmeerde met zeewater. Door haar kindertijd en adolescentie te onderzoeken en her te beleven hoopt Mila zich te verzoenen met haar eigen lichaam.

Met een sterke, eigen filmtaal toont het Catalaanse Creatura verschillende levensfases van de vrouw, en maakt duidelijk dat ogenschijnlijk kleine gebeurtenissen in het leven vormender kunnen zijn dan gedacht. Thema's als schaamte en taboe gaat regisseur Elena Martín niet uit de weg; ze bewijst zichzelf met haar tweede speelfilm als belangrijke stem binnen een golf aan jonge regisseurs uit Catalonië. Ze werd, o.a. in Cannes, terecht bekroond voor Creatura, die ze niet alleen regisseerde en schreef, maar waarin ze ook zelf de gedurfde hoofdrol speelt.