6 november - 2013
Het festival is buitengewoon gelukkig met het toekennen van een oeuvreprijs aan filmmaker Pieter Verhoeff. Zijn werk verdient een uitzonderlijke bekroning gezien de invloed van zijn oeuvre op het culturele klimaat in Friesland en Nederland en de wijze waarop hij verscheidene generaties filmmakers en publiek heeft weten te inspireren.
Scenarioschrijver en regisseur Pieter Verhoeff maakte tientallen documentaires, speelfilms, filmportretten en docudrama’s. Bij het grote publiek is hij bekend door de speelfilms Nynke (2001), Het teken van het beest (1981), De Dream (1985), De Vuurtoren(1994) en meer recent De brief voor de koning (2008). Naast speelfilms maakt Verhoeff sinds de jaren ‘70 documentaires voor de IKON en VPRO en regisseerde hij zoal afleveringen van het Kenmerk en Het gat van Nederland en was de eerste regisseur van het befaamde Jiskefet.
Pieter Verhoeff won verschillende Gouden Kalveren met zijn scenario’s en regie en was ook de eerste Nederlandse maker die het aandurfde een speelfilm in de eigen streektaal te regisseren. De jubilerende Pieter Verhoeff heeft generaties makers in de provincie èn Randstad geïnspireerd en blaakt nog altijd van grote energie. Hij zoekt het contact met jonge makers, deelt ervaringen en is zelf ook nog niet uitgefilmd. Pieter Verhoeff is een groot communicator, als beeldenmaker en persoonlijkheid, met een onophoudelijke passie voor het vertellen van verhalen over politieke-, geluks- en kunstenaarsdromen van gewone en ongewone mensen, en verpakt dit in fictieve en documentaire vorm of ergens daar tussenin, gemaakt voor het grote filmdoek, televisiescherm of radio.
Het oeuvre van Verhoeff wordt gekenmerkt door prachtige beeldkaders, ritme en structuur, het ademt authenticiteit en wordt gevoed door een gezonde nieuwsgierigheid en oprechtheid. Op geheel eigen wijze maakt Verhoeff ons deelgenoot van zijn aardse kijk op de wereld via filmportretten en historische drama’s en zoekt hij altijd de vernieuwing. Terwijl wij, in dit tijdperk van internet en computergefabriceerde films, de realiteit nog nauwelijks weten te onderscheiden van fictie, liet Verhoeff reeds 40 jaar geleden al werkelijkheid en fictie door elkaar lopen en was het een fakedocumentaire, Rudy Schokker huilt niet meer, waarmee hij in de jaren zeventig zijn naam definitief vestigde. Hij is in staat ons een beeld van vroeger, het huidig tijdsgewricht èn de toekomst te schetsen en we zijn ontzettend trots en blij Pieter Verhoeff deze avond in Leeuwarden onder ons te hebben en hem deze Matad’or oeuvre prijs te mogen overhandigen!